ฉันเอง

 

ตอนนี้ฉันอายุเกิน 60 ปีแล้วและเป็นคนชอบขี่มอเตอร์ไซค์

ฉันวิ่งบนท้องถนนมาโดยตลอดกับผู้ชายอย่างฉันไม่ได้อยู่ในลีกของนักขับสับ

ในตอนต้นของยุค 80 ฉันเป็นเจ้าของไดรเวอร์ OMK ด้วยซ้ำ 

B-License เป็นเวลาหนึ่งปี

ด้วยใบอนุญาตนี้ฉันได้เข้าร่วมการแข่งขันเดี่ยวในNürburgring Nordschleife (หรือที่เรียกว่า The Green Hell)

จนกระทั่งฉันต้องถอยจักรยานออกเนื่องจากกล่องไฟชำรุดฉันอยู่ที่ไหนสักแห่งกลางสนามด้วย Yamaha RD 350 LC ของฉัน 
อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้ถูกตัดขาดโดยสิ้นเชิง

ในภาพคุณสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่าการแสดงนั้นเป็นอย่างไร. 😊

ที่ผ่านมาฉันถูกพักงานนานขึ้นด้วยเหตุผลหลายประการ

ฉันไม่เคยอยู่ในกลุ่มช่างเครื่องและฉันก็ไม่มีความเกี่ยวข้องกับมันอย่างมืออาชีพ

อย่างไรก็ตามฉันอยากรู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับจักรยานอยู่เสมอแม้กระทั่งคิดว่าการฝึกงานในเวิร์คช็อป แต่นั่นไม่เคยเกิดขึ้นทันเวลา

ฉันมีโอกาสได้อ่านและกินหนังสือ Zen and the Art of Motorcycle Maintenance โดย Robert M. Pirsig

ฉันรู้สึกตื่นเต้นกับการพูดนอกเรื่องเชิงปรัชญาของเขาระหว่างการเดินทางบนท้องถนนและการต่อสู้กับปีศาจของเขาเอง

ฉันไม่รู้ - ช่างจริงๆอาจจะทำอะไรแบบนั้นไม่ได้มาก

แต่นอกเหนือจากปรัชญาแล้วฉันต้องการสัมผัสประสบการณ์ด้านการบำรุงรักษารถจักรยานยนต์ - ไม่อีกมากมาย:

ฉันกำลังพูดถึงการฟื้นฟูซากรถให้กลายเป็นสิ่งที่คล้ายกับความทรงจำของฉันเกี่ยวกับจักรยานคันแรกของฉัน.

อย่างไรก็ตามอย่างที่เคยพูดไป - ฉันเป็นผู้ชายที่มีสองมือซ้าย

การต่อสู้กับ hybris ของฉันหายไปเพราะตอนนี้มีสิ่งประดิษฐ์ที่เรียกว่าอินเทอร์เน็ตซึ่งทำให้หลายสิ่งเชื่อมต่อกันในทันใด

วันนี้ด้วยการคลิกเพียงไม่กี่ครั้งฉันสามารถเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับรถมอเตอร์ไซค์อายุ 40 ปีได้มากกว่าคู่มือที่ให้ไว้ในตอนนั้น.

ฉันยังคิดว่าตัวเองมีความสามารถในการเรียนรู้และโดยทั่วไปฉันถือว่าเป็นคนที่มุ่งเน้นเป้าหมาย